جزیره پلاستیکی (+عکس)

این روزها انسان‌ها به جای کشف کردن به فکر ساختن یک سیاره مجزا هستند شاید ساخت یک جزیزه زحمت کمتری نسبت به کشف آن داشته باشد. امروز قصد داریم شما را با یکی از این جزایر عجیب به نام جزیره پلاستیکی آشنا کنیم.

جزیره پلاستیکی که ریچارد سوا در مکزیک ساخته است، یکی از سازه های دست بشر است. ریچارد سوآ مهندس انگلیسی با استفاده از اتخاذ سیستم و فلسفه فکری خاص، آن را ساخته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او از اول تا آخر آن را با استفاده از پلاستیک‌های بازیافتی طراحی کرده و ساخته است. سوآ برای ساخت این جزیره از ۱۰۰ هزار بطری بازیافت شده استفاده کرده است.

این جزیره چگونه شناور است؟

ریچارد سوآ برای ساختن این جزیره پلاستیکی که در کنار جزیره موجرس ساخته شده است، از هزاران پلاستیک بازیافتی استفاده کرده است که برای اجرای آن‌ها بر روی یک فوندانسیون محکم و قوی از تخته‌های ۳ لایه پرسی و تخته‌های چوبی استفاده کرده است. همین تخته‌ها باعث شده است که این جزیره مستحکم بماند و شناور روی آب نگه داشته شود. در واقع متریال یا ماده اصلی ساخت این جزیره باعث شده است که این جزیره در حالت شناور کامل قرار بگیرد.

هسته اصلی این جزیره شناور در یک تور ماهی گیری قرار گرفته است که این پلاستیک‌ها را در کنار هم قرار می‌دهد. جزیره ریچاد با استفاده از یک قایق و بادبان به حرکت در می‌آید.

جزیره پلاستیکی شامل چه چیزهایی است؟

در این جزیره می‌توانید انواع سبزیجات و میوه‌ها را بکارید و یک زمین زراعتی داشته باشید. جزیره پلاستیکی شامل خانه‌ای زیبا در سه طبقه با دو اتاق خواب و آبشار آب گرم است. ریچارد خانه‌ای که در این جزیره ساخته را مجهز به سیستم‌های برقی همچون تهویه هوا، سرمایش و گرمایش، یخچال و سایر وسایل برقی نموده است. انرژی این وسایل از پنل‌های خورشیدی به دست می‌آید.

جزیره شناور روی پلاستیک های بازیافتی

یک نکته جالب در خصوص ریچاد سوآ این است که در اصل این جزیره دومین جزیره‌ای است که توسط او ساخته شده است. جزیره اول در سال ۱۹۹۸ ساخته شد ولی در سال ۲۰۰۵ با طوفانی از بین رفت. جزیره اول به نام جزیره اسپیرال توسط طوفان کاملا نابود شد.

ریچارد توانست خودش و سگ‌ها را نجات دهد اما کار و زندگی و جزیره‌اش به کل از بین رفت. ولی ریچاد سوآ ناامید نشد و با تلاش بسیار توانست بعد از ۳ سال جزیره پلاستیکی جدید را احداث کند. او کمک سرمایه گذاران و مردم را مهم‌ترین عاملی می‌داند که باعث شد جزیره پلاستیکی ساخته شود.

منبع: مجله 

بیشتر بخوانید: کشف قدیمی‌ترین غارنگاره تاریخ (+عکس) 10 چشمه آب‌گرم زیبا که ارزش یک بار دیدن را دارند (+عکس) جشنواره نور در سنگاپور (عکس) کشف پدیده‌ای عجیب در Google Maps (+عکس) راز خانه متروکه در جزیره دور افتاده چیست؟ (+عکس) لینک کوتاه: asriran.com/003DJT

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: جزیره پلاستیکی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۷۴۰۰۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مسجد شناور الجبار (+تصاویر)

عصر ایران - مسجد جامع الجبار (Al Jabbar Grand Mosque) در باندونگ جاوه غربی، اندونزی قرار دارد. با توجه به این که اطراف آن را آب فرا گرفته است، گاهی اوقات از این مسجد به عنوان مسجد شناور الجبار نیز یاد می شود. این مسجد در منطقه Gedebage در شرق باندونگ واقع شده است.

جبار از اسامی خداوند و به معنای جبران کننده، باشکوه و صاحب قدرت و نفوذ است. اتفاقا جبار سرنام جاوا برات (Jawa Barat) و نام مستعار استان جاوه غربی نیز است، از این رو، نام مسجد الجبار را می توان به "مسجد در جاوه غربی" یا "مسجد جاوه غربی" نیز ترجمه کرد.

پس زمینه

در گذشته، منطقه Gedebage باتلاقی به نام موارس گگر هانجوانگ (Muras Geger Hanjuang) بود. این باتلاق ها بقایای دریاچه باندونگ باستانی هستند. در پایان قرن نوزدهم، این باتلاق ها شروع به خشک شدن کردند و به مزارع برنج تبدیل شدند. شرکت راه آهن دولتی، Staatsspoorwegen، مسیر ریلی را ایجاد کرد که باندونگ و Cicalengka را در میانه این باتلاق ها به هم متصل می کند.

منطقه Gedebage پس از تقسیم شهر باندونگ در سال 2006 به یک ناحیه فرعی تبدیل شد. این گسترش موجب افزایش سرزندگی در منطقه شد زیرا مردم شروع به ساخت مسکن جدید در آنجا کردند.

ساخت مسجد الجبار

ساخت و ساز مسجد الجبار در 29 دسامبر 2017 آغاز شد. احمد هریاوان فرماندار سابق، و ددی میزوار معاون سابق فرماندار مراسم کلنگزنی را انجام داده و اولین سنگ را برای آغاز رسمی ساخت مسجد در جای خود قرار دادند.

به دلیل همه گیری کووید-19، روند ساخت و ساز در سال 2020 متوقف شد و یک سال و نیم بعد در 24 آگوست 2021 از سر گرفته شد. پس از 5 سال ساخت و ساز، مسجد الجبار در 30 دسامبر 2022 توسط فرماندار رضوان کمیل به طور رسمی افتتاح شد.

مشخصات و ویژگی ها

مساحت کلی مسجد الجبار برابر با 21799 متر مربع است. طبقه همکف 11238 متر مربع و طبقه اول آن 8329 متر مربع مساحت دارند. این مسجد دارای یک نیم طبقه 2232 متر مربعی نیز است. این در شرایطی است که مساحت اختصاص یافته به دریاچه ها و مخزن آب 6930 هکتار است. مساحت پارکینگ ها، میدان ها و فضاهای سبز نیز برابر با 11163 هکتار است.

مسجد الجبار می تواند تا 9822 نفر را در طبقه اول، 3188 نفر را در نیم طبقه، 3627 نفر را در هال ها و 16363 نفر را در حیاط پذیرا باشد. در مجموع این مسجد می تواند حدود 33000 نفر را در خود جای دهد.

این مسجد دارای چهار مناره به ارتفاع 99 متر است که هر یک در چهار گوشه مسجد قرار دارند. تعداد 6136 ورق شیشه برای تقلید فلس های ماهی طراحی و در نما و گبند مسجد الجابر استفاده شده اند. این مسجد دارای 27 ورودی است که نشان دهنده 27 شهر یا منطقه جاوه غربی هستند. روی هر یک از این ورودی ها یک موتیف باتیک وجود دارد که بومی هر از شهرها یا مناطق است. فرش های ترک بافت نیز برای پوشش کف مسجد استفاده شده اند.

با توجه به این که مسجد در منطقه سیل خیز Gedebage قرار دارد، اطراف آن توسط یک مخزن آب 6.9 هکتاری احاطه شده است که می تواند هنگام سیل آب را جذب کند. مسجد الجابر دارای یک باغ و موزه ای است که به اسلام اختصاص یافته است.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: دبی میزبان نخستین مسجد چاپ سه بعدی جهان (+عکس)